The Use of Respeaking for the Transcription of Non-Fictional

A transcrición non é só unha ferramenta útil para a tradución audiovisual, senón tamén unha tarefa que incrementa o seu uso por tradutores en diferentes escenarios. Este artigo presenta os resultados dun experimento no que se comparan tres métocos de transcrición: manual, refalado e revisión dunha transcrición xerada por recoñecemento do discurso. O énfase ponse no refalado, que se agarda sexa un método útil para acelerar o proceso de transcrición e teña un impacto positivo na experiencia do transcritor. Obtéñense tanto medidas obxectivas como subxectivas: dunha banda, o tempo empregado en cada tarefa e a calidade do resultado baseada na métrica NER; da outra, a opinión dos participantes antes e despois da tarefa, concretamente o esforzo percibido, aburrimento, confianza na idoneidade da transcrición e calidade xeral.