Eye-tracking, Subtitling and Accessible Filmmaking

«Filmes e tradución non sempre estiveron divorciados o un do outro. Unha vez viviron felices xuntos cando a tradución dos intertítulos se realizaba como parte do porceso de post-produción dos filmes silentes, e aínda máis felizmente nos anos 30 coas así chamadas versións multilingües (Vincendeau 1999), cando os filmes eran feitos e re-feitos en dúas ou tres linguas polo mesmo director e ás veces até en 14 linguas con diferentes directores para cada versión. Pero non tardaron en chegar técnicas máis asequibles para a tradución, que resultaron na introdución da dobraxe e o subtitulado como parte do estadio de distribución desde 1940 en diante (Izard 2001). A tradución foi así expulsada do proceso de rodaxe e o divorcio entre filme e tradución consumouse. Como resultado, os tradutores están agora entre os profesionais peor pagados na industria cinematográfica, a pesar de seren indispensables para…»