
Publícase o libro “La revuelta en la mirada: Las imágenes del tiempo en el cine de vanguardia europeo de los años veinte”, de María Soliña Barreiro
A editorial Prensas de la Universidad de Zaragoza acaba de publicar “La revuelta en la mirada: Las imágenes del tiempo en el cine de vanguardia europeo de los años veinte”, da docente María Soliña Barreiro. A investigadora, especializada no cine de vangarda, no cine das orixes e nas representacións visuais do traballo, realiza neste libro unha cartografía da produción fílmica vangardista.
O resultado é unha monografía sobre cine de vangarda dos anos vinte, enfocando o tema dende a temporalidade como elemento chave da modernidade. Deste xeito, os traballos fílmicos vangardistas serven para comprender a sociedade da época, as sementes da nosa temporalidade e as transformacións do pensamento contemporáneo. Os cineastas de vangarda recorreron a modernidade rescatando as imaxes e os tempos descartados polos discursos visuais e históricos dominantes. Retrataron a pluralidade desas vivencias temporais e, aínda que non construíron un discurso alternativo, dotáronse dun corpo coherente de revolta.
O libro forma parte da Colección Luis Buñuel. Cine y vanguardias.

O vindeiro día 4 de febreiro, terza feira, ás 11h proxectárase no auditorio da Facultade de Ciencias de Comunicación da Universidade de Santiago o filme Morlaix. Posteriormente haberá un coloquio ao que asistirán o director da fita, Jaime Rosales, o Catedrático de Comunicación Audiovisual e Publicidade José Luis Castro de Paz e estudantes da facultade. […]
O pasado venres, día 29 de novembro, Rocío do Pilar Sosa Fernández, investigadora en formación do Grupo de Estudos Audiovisuais, defendeu a súa tese doutoral. Obtivo a cualificación Sobresaínte Cum Laude, por unanimidade, e a mención internacional pola estancia de investigación realizada na Universidade de Aalto, en Finlandia. A dirección da tese estivo a cargo […]
A auto-biografía política, dar a ver a súa construción, a marca do dispositivo, o real como material que “debe ser ficcionado para ser pensado (Rancière) é un dos sinais e tamén os arquivos re-significados polas escrituras do “eu”, polo corpo, polos seus ecos, pola actuación… son entradas polas que accedemos ao interior do labirinto a […]