A Sala Clangor como Patrimonio Inmaterial

A Sala Clangor foi un local de referencia en España durante os anos 80 por mor da súa modernidade e estética, así como pola súa aposta pola música de vangarda con actuacións dos grupos máis innovadores do momento. Este ano, varias alumnas da Facultade de Ciencias da Comunicación da USC rescatan este valor histórico por medio dun traballo de iniciativa APS, que combina aprendizaxe e servizo á comunidade.

O proxecto parte da materia Escritura Audiovisual, co obxectivo de realizar unha peza sobre o patrimonio inmaterial da cidade de Santiago de Compostela. O detonante foi un artigo enviado ás estudantes por Cibrán Tenreiro, membro do GEA que se ocupaba da parte práctica da materia, xunto ao tamén integrante do grupo e coordinador da mesma Enrique Castelló. Así, Arón Arias, Cristovo García, Zoe Ferreiros, Pablo Fariña, Antón Viqueira e Anxo Gómez decidiron investigar sobre Clangor e o seu papel na introdución da movida madrileña e a música británica da época en Compostela.

O traballo materializouse nun documental sobre a sala no que recollen os testemuños do artista Fernando Pereira, propietario e creador de Clangor; do produtor e profesor Suso Iglesias, participante activo na movida galega; e da académica María Fidalgo Casares, especialista na movida e con experiencias persoais ligadas ao local. O proxecto céntrase na análise do valor cultural da sala, na liña dos Estudos da Música Popular, sen entrar na polémica do atentado que sufriu por parte do Exército Guerrilheiro.

De tal xeito, a peza pon o foco nas orixes de Clangor, relatando a aposta pola música británica, a importancia de Radio 3 e os concertos emblemáticos que trouxo a Santiago, como Nacha Pop, the Godfathers ou Dr Feelgood. Trata, en última instancia, de reflectir aquilo que os seus autores chaman “Espíritu Clangor”. Algo que ten que ver cunha xeración, cunha actitude. Con ese intanxible que o converte en patrimio inmaterial da cidade.