
Fernando Redondo foi elixido presidente da Fundación Neira Vilas
O sobriño do escritor releva a Luis Reimóndez
O Patroado da Fundación Neira Vilas reuniuse en Gres para escoller novo presidente, tralo pasamento en decembro de Luis Reimóndez. O cargo recaeu no sobriño do escritor, Fernando Redondo Neira, membro do Grupo de Estudos Audiovisuais. O docente e investigador formaba parte do Padroado da Fundación desde 2016, e na súa candidatura reivindicou a continuación da institución como centro cultural de Gres, actividade á que se sumarán outras, como as convocatorias de premios literarios, consideradas de interese para manter vivas a memoria e a obra do cruceño. De feito, Redondo silana que a súa principal motivación para se presentar á presidencia foi o desexo de «traballar á prol da promoción e a difusión da obra de Neira Vilas, a defensa do seu legado, o de Anisia Miranda, e agora tamén o de Luis Reimóndez».
O novo presidente acadou nos últimos anos varios premios. O máis recente foi o Ramón Piñeiro de Ensaio 2018 pola obra Os amorodos de Bergman, que se publicará esta primavera. Obtivo tamén o premio Manuel Reimóndez Portela de Xornalismo en A Estrada e o II Premio María Luz Morales de ensaio sobre audiovisual, na categoría de audiovisual internacional.

O vindeiro día 4 de febreiro, terza feira, ás 11h proxectárase no auditorio da Facultade de Ciencias de Comunicación da Universidade de Santiago o filme Morlaix. Posteriormente haberá un coloquio ao que asistirán o director da fita, Jaime Rosales, o Catedrático de Comunicación Audiovisual e Publicidade José Luis Castro de Paz e estudantes da facultade. […]
O pasado venres, día 29 de novembro, Rocío do Pilar Sosa Fernández, investigadora en formación do Grupo de Estudos Audiovisuais, defendeu a súa tese doutoral. Obtivo a cualificación Sobresaínte Cum Laude, por unanimidade, e a mención internacional pola estancia de investigación realizada na Universidade de Aalto, en Finlandia. A dirección da tese estivo a cargo […]
A auto-biografía política, dar a ver a súa construción, a marca do dispositivo, o real como material que “debe ser ficcionado para ser pensado (Rancière) é un dos sinais e tamén os arquivos re-significados polas escrituras do “eu”, polo corpo, polos seus ecos, pola actuación… son entradas polas que accedemos ao interior do labirinto a […]