Publicadas as actas do Simposium sobre a impronta de Wenceslao Fernández Flórez no cinema español

Acaban de ser publicadas as actas do Simposium Internacional Costumismo, humor, melancolía, reflexividade: Impronta de Wenceslao Fernández Flórez no cinema español, celebrado a finais do pasado mes de marzo en Santiago de Compostela e A Coruña e organizado no eido do Proxecto de Investigación Cara unha reconsideración da cultura posbélica: análise dos modos de representación no cinema español (1939-1962) a partir da impronta de Wenceslao Fernández Flórez (CSO2012-34648, Plan Nacional de I+D+i 2013-2015, Mineco – Goberno de España) polo Grupo Estudos Audiovisuais da Universidade de Santiago de Compostela, a Universidade da Coruña, a Deputación e o Concello da Coruña e o Centro Galego de Artes da Imaxe – Filmoteca de Galicia, contando ademais co apoio da Fundación Wenceslao Fernández Flórez, a Asociación Española de Historiadores do Cinema, a Asociación da Prensa da Coruña e Galicia Calidade.
Deseñado como eixo fundamental do Proxecto, o Simposium reuniu ós máis prestixiosos especialistas na obra literaria de Fernández Flórez así como a destacados historiadores do cinema (moitos deles membros do Proxecto, pero contando así mesmo con relevantes investigadores externos procedentes de moi diversas institucións) que afondaron na decisiva influencia da obra do escritor galego na conformación de certos modelos de estilización no cinema español posbélico.
Tódolos relatorios foron agora recollidos neste volume de case trescentas páxinas, publicado pola editorial Shangrila co título Tragedias de la vida vulgar: Adaptaciones e irradiaciones de Wenceslao Fernández Flórez en el cine español. O libro constitúe polo tanto un rigoroso estudo das relacións entre Fernández Flórez e o cinema español, con traballos enfocados dende perspectivas literarias (sobre a personalidade e a obra do autor) e cinematográficas, con aproximacións ó cinema español da época e á influencia directa do escritor a través das adaptacións fílmicas das súas obras e mesmo de películas alleas a súa pluma pero que beben igualmente da súa transcendental impronta.